Kolejka ze stoperem

Projekt został wstępnie obśmiany u MRW. Tamże w komentarzach wyraziłam swoje obawy co do pomysłu Witolda Szabłowskiego (i roli Wojtka Orlińskiego, który ma się zjawić jako bogaty wujaszek z zachodu):

Och, tutaj mamy jeszcze double feature pod postacią kolonizatora, który udaje, że żyje życiem dzikich, ale ZAWSZE MOŻE WRÓCIĆ i drugiego, który przyjdzie z misją uratowania pierwszego, zagubionego w akcji, ojej, it’s so men’s world, że mnie tylko przyjdzie poszukać jakiegoś wzoru z burdy i pracowicie szyjąc, popatrzeć.

Nieno, srsly, ja rozumiem nostalgia trip, landrynkowa oranżada nie smakuje jak kiedyś, a gronkowiec w wodzie z saturatora nie był tak gronkowaty jak teraz, ale srsly, PRL nie polegał na wyłączeniu komórki i zredukowaniu telewizji do dwóch kanałów. A coś mi mówi, że do tego się sprowadzi.

PS ciekawe, czy żona dziennikarza S. będzie używała waty, grubych pieluch belli czy pójdzie w hipster much i podpaski będzie szyć ręcznie.

Przyszło nam czekać niecałe trzy miesiące na odpowiedź z postscriptum: otóż żona S. używa waty i potwierdza niewygodę tego środka higienicznego. No shit Sherlock. Moje pierwsze menstruacje przypadły na czasy PRLu i tak, w użyciu była również wata. I pozostawiam waszej wyobraźni fakt, że do tej pory pamiętam – sprzed ponad dwudziestu lat – sytuację, w której ta wata jednak przesiąkła i ktoś się zapatrzył na plamy na moich spodenkach.

Pocieszające wydaje się być to, że pani Izabela nie przeniesie się w PRL z tym, że nawet jak jej przesiąknie, prawdopodobnie będzie się czuć mniej upokorzona: w latach 80. o miesiączkowaniu się raczej nie mówiło w przestrzeni publicznej, a z trudem nabyte podpaski nie leżały na widoku, bo wstyd przed tatą. Teraz sobie wiszą w przezroczystej kosmetyczce na widoku i są do tego takie radośnie kolorowe.

Generalnie tego typu publikacje skutkują odjazdem w mentalną wymianą historyjek z gum Donald, a przecież od kilku lat i tak widać w ciuchach (srsly, ludzie noszący z pełną powagą i bez żadnego poczucia obciachu rzeczy, w które ubierała mnie moja mama), w ogólnej modzie na gadżety ze sklepów typu Pan Tu Nie Stał tęsknotę za estetyką PRLu. Ja ją z wielkim trudem, ale pojmuję, najbardziej w zdjęciach, no kto tu nadużywa lomoefektu wrzucając fociaki na fejsbunia, no kto.

Szczękościsk powoduje jednak to, że dla Witolda kolejka to abstrakcyjny pomysł, który sobie odegrał przesuwając się ze stoperem po chodniku. Że dla Izabeli to zmiana kuchni na bardziej węglowodanowo-tłuszczową i ciuchy po znajomej. Że w reportażu już teraz, a ma to być wszak cały cykl, zebrany w formę książkową, widać wzgardę dla ludzi, którym podoba się współczesna cywilizacja: konto na fb, internet w komórce, powszechność artykułów spożywczych z całego świata i możliwość robienia zakupów w sieciówkach.

Nade wszystko zaś, jak napisałam w dyskusji na googleplus:

Ja w ogóle mam hejt na te biedahipsterskie cosplaye; SPAŁEM PRZEZ MIESIĄC NA CENTRALNYM SPĘDZIŁEM JAKIŚ CZAS NA CENTRALNYM WIĘC WIEM, CO TO BEZDOMNOŚĆ DZIWKO (i napisałem zajebiste opko, tylko nie); bawimy się w jest nam gorzej i dajemy takie zajebiste świadectwo, nijak nie pomagajac tym, którzy gorzej mają cały czas.

(ups, pomyliłam dworce, to był katowicki dworzec i nie opko, a cała powieść)

O tym, jak się w tym wszystkim czuje dwuletnia córeczka państwa dziennikarzy napisała Królowa Nocy; nie mam nic do dodania w tej kwestii.

Ludzie, serio, robienie sobie gorzej dla zabawy napisania reportażu zgromadzenia doświadczeń to nieprzeciętna arogancja wobec tych, którzy nie mają takiego wyboru.